Het winnende gedicht.

Naar jaarlijkse traditie werd het laatste weekend van juni de Armand van Asscheprijs uitgereikt. Een prijsuitreiking die mede door de vrienden van het Armand van Asschegenootschap, de Orde van den prince, het Poeziecentrum, Willy Tibergien mogelijk wordt gemaakt. Waarvoor veel dank! Meer dan 100 aanwezigen genoten op zondag 26 juni in de Trouwzaal van het stadhuis van de plechtigheid die opgeluisterd werd met o.a. muziek, speeches van burgemeester en schepenen en jeugdauteurs Moniek Vermeulen en Hilde Van Cauteren.

Armand Van Assche (°1940) overleed onverwacht op 27 augustus 1990. Naast dichter, was hij ook poëziecriticus, amateurfotograaf, wetenschapper …  Sedert 1980 was hij docent didactiek en empirische literatuurwetenschap aan de KULeuven. Hij was ook zeer bevlogen als docent in de O.-L.-V. Presentatie waardoor hij een blijvende indruk naliet op zijn leerlingen. Daarnaast bleef hij zelf continu verder studeren en gaf hij geregeld lezingen.

Dit jaar ontving Maya Stuyven, uit de handen van Anton Van Assche, de prijs voor haar titelloze gedicht dat een ode is aan de vrijheid, de verbeelding en de toekomst. Maya woont in Lokeren en loopt school in Sint-Niklaas in Villa Da Vinci. Zinnen komen en in haar hoofd ontstaat een gedicht... Maya volgt voordracht aan de academie, is lid van de scouts en is ook een trouwe lezer van de Kinderjeugdjury Vlaanderen. Het gedicht dat ze opstuurde kwam er niet zo maar. Ze schreef eerst een gedicht daarna nog één en dan nog één … tot ze tevreden was en het opstuurde. Ze houdt niet van titels voor haar gedichten, dus die geeft ze ook niet. Nooit…

Ze merkt dat de ideeën komen wanneer ze al fietsend ergens naar toe beweegt. Dan zet zich een zin vast in haar hoofd en daaruit vloeien dan weer andere zinnen voort die groeien tot een mooi gedicht.

Anton Van Assche overhandigt de prijs.

De winnares ontvangt gelukwensen van het voltallige stadsbestuur.